امروز ۴ اردیبهشت روز رادیوست، هفتاد و یکمین سالروز تولد رادیو در ایران که برخلاف شناسنامه اش، همچنان جوان مانده و نیز با جوانگرائی مستمر، موفق به حفظ و حتی توسعه مخاطبان جوانش شده است.
باید در ابتدا گله کنم که رادیو برای تقدیر از دیگران ید طولائی دارد، اما متاسفانه در تجلیل از خود خیلی همت نکرده و آنچنان که شایسته بود، نتوانسته با دعوت از میهمانان و کارشناسان زبده استانی، در ابعاد مختلف به معرفی این رسانه عظیم و بسیار تاثیرگذار در جامعه بپردازد که انصافاً مصداق واقعی "جعبه جادوئی" است!
رادیو رسانه ایست که یک تنه بار انتقال فرهنگ جامعه را از گذشته های دور تا امروز و از امروز تا همیشه به دوش می کشد و نمی گذارد گسست و انقطاع اجتماعی و فرهنگی در جامعه بین نسلها و نیز بین جاکمیت و مردم و سایر اقشار جامعه با هم و حتی بین اقوام بظاهر مختلف، اتفاق افتاده و یا خدای نکرده هویت ملی ما تهدید شود.
رادیو عضو ثابت و شبانه روزی یکایک خانواده های ایرانی و شهروندان ایرانی است و با توجه به تنوع گسترده فعالیتهای رادیویی که با تقسیمات موضوعی از پردازش به هیچ موضوع و عنوان اساسی غافل نمانده، یک مانیفست تمام عیار فرهنگی و اجتماعی برای فرهنگ دینی و جامعه ایرانی و در یک عنوان تلفیقی، یعنی کلکسیون کامل آموزه های اسلامی ایرانی است.
خوشبختانه ما امروز رادیویی داریم که علیرغم توفیقات گسترده در حوزه نشاط انگیزی و برانگیزانندگی، در تمامی زمینه ها همچنان معناگرا و محتواگرا عمل کرده و انطباق مشهود و ملموسی با شعور عمومی و فرهیختگی ملی جامعه دارد و شاید بتوان رادیو را کتاب بی پایان صاحبنظرانی دانست که بدلیل تسلسل نفرات در نسل های مختلف، جامعه هرگز از فیض وجود آنها محروم نمی شود.
اما جدای از نگرش ملی ما به رادیو، در نگرشی استانی ما هم رادیو، تمامی تعاریف و توصیفات ماضی را شامل شده و بدون کمترین تعصب غیرکارشناسی، منصفانه و بی طرفانه متذکر می شوم که رادیو مازندران نیز بر بال فرهیختگان استانی، پروازهای بسیار تماشائی را در افق مطالبات مردم به نمایش گذاشته و زیباترین تابلوهای ذهنی و عینی مردم مشکل پسند و سخت سلیقه مازندران را در قالب برنامه ها و گفتمان های جذاب ترسیم می کند.
رادیو مازندران، گالری شبانه روزی و دائمی گفتاری اندیشه های ناب مازندرانی ها مبتنی بر داشته های فرهنگی قومی است که بزرگترین افتخارش، میزبانی و استقرار اولین حکومت شیعی و علویان می باشد.
باور باید کرد که رادیو مازندران اینروزها در اوج پروازهایش، ابتکارهایی را تجربه می کند که مگر به همت صاحبان قلم و اندبشه و نیز بیان های زیبا و پر مایه که سرمایه های فرهنگی - هنری مازندران اند، هرگز ممکن جلوه نمی کرد!
حقیر که خود مفتخر به پیشکسوتی برای رادیو مازندران و از رادیویی های سالهای ۵۸ تا ۶۲ هستم، از نزدیک شاهدم که معاونت، مدیران، نویسندگان، مجریان، گزارشگران، بازیگران و سایر فعالان بی نام رادیو مازندران با چه انگیزه و وقت گذاری استثنائی، خلاق زیباترین لحظه ها برای شهروندان مازندرانی اند.
خوشبختانه رادیو مازندران با درایت هوشمندانه و زکاوت هنرمندانه و نیز با همراهی فرهیختگان استانی حوزه و دانشگاه، ظریف ترین روش های روز و مدرن را برای حفظ و توسعه فرهنگ ناب مازندرانی بکار گرفته و همواره ایفاگر رسالت یک شبکه استانی در راستای ترویج فرهنگ بومی و نیز یکپارچه سازی با سایر اقوام ملی است.
فلذا جا دارد تا ضمن یاد آوری رادیویی هایی قدیمی همچون مرحوم علیرضا بابازاده، مرحوم حسن کلامی، حسین کلامی، اصغر مهرآذر، خانم صارمی، بهرام حمیدی، محمد مهدوی، ابوالقاسم عبداللهی، خانم وفائی، پایندان، علی نژاد و دیگر عزیزان که حقیر افتخار همکاری با آنها را داشته ام، در نهایت مسرت، امتنان و تبریک صمیمانه خویش را به این خادمان فرهنگی - هنری ابلاغ داشته و برای یکایک این عزیزان آرزوی توفیق دم افزون نمایم.
صادقعلی رنجبر-عضو هیئت علمی دانشگاه-
